خال که در اصطلاح پزشکی نووس نامیده می شود دسته هایی از سلول های رنگدانه دار هستند که به صورت نقاط تیره و کوچک پوست ظاهر می شود و در اندازه و رنگ های مختلف هستند. خال ها عموما بر روی صورت، دست، پا و نیم تنه ظاهر می شود، اما می توانند در هر جایی از بدن بوجود بیایند. اگر چه اغلب خال های پوستی بی ضرر و بی خطر هستند، در موارد نادر پیش سرطانی می شوند و باید با جراحی آنها را برطرف کرد. بعضی از بیماران ترجیح می دهند با استفاده از روش های برداشتن خال صورت و بدن به شکل طبیعی یا با جراحی یا با لیزر بنا به دلایل زیبایی، خال های خوش خیم خود را بردارند. خال های پوستی معمولا ظاهر تیره رنگ و یکپارچه ای دارند و اغلب از پوست بیرون زده اند. خال های غیرمعمولی معمولا نسبت به خال های معمولی بزرگ تر هستند و رنگ و لبه های نامنظمی دارند. این خال ها پیش سرطانی در نظر گرفته می شود و احتمال تبدیل آنها به سرطان پوست ملانوم نسبت به خال های معمولی بیشتر است.
خالها یکی از شایعترین ضایعاتی هستند که ممکن است روی پوست یا حتی مخاط دیده شوند. این ضایعات را میتوان به دو دسته کلی «خالهای اکتسابی» و «خالهای مادرزادی» تقسیمبندی کرد. اغلب خالها از نوع اکتسابی هستند و خالهای مادرزادی درصد کمتری را شامل میشوند. خالها را میتوان براساس رنگ، اندازه و منشأ آنها نیز تقسیمبندی کرد. برای مثال بعضی خالها از لایههای بالاتر پوست منشأ میگیرند و سطحیتر هستند اما بعضی دیگر از لایههای عمقیتر پوست منشأ میگیرند و برجستهتر هستند که در عوام خال گوشتی نامیده میشوند. بعضی ضایعات نیز شبیه خالهای گوشتی هستند درحالی که واقعا خال نیستند و تنها پزشک میتواند این موضوع را تشخیص دهد. خالهای اکتسابی معمولا زمینه ژنتیک دارند و افراد سفید پوست بیشتر دچار آن میشوند. این خالها اغلب از دوران کودکی و بلوغ تا حدود ۳۵ سالگی ظاهر می شوند.
عدهای قادر به تحمل خالهایی که زیباییشان را تهدید میکند، نیستند و در نتیجه تصمیم به برداشتن خالهایشان میگیرند. برداشتن خال یا براساس ضرورت طبی و یا به خاطر زیبایی صورت میگیرد. یکسری خالها هستند که با تشخیص پزشک باید برداشته شوند. خالهایی که به طور ناگهانی دچار تغییراتی مثل پیدا کردن حاشیه نامنظم، نامنظم شدن رنگ خال، پیدا کردن حاشیه غیر قرینه، خارش، التهاب، خونریزی و ... شوند، باید تحت نظر پزشک و با انجام آزمایشهای لازم در این زمینه برداشته شوند. اما در حالت عادی اگر خال دچار هیچکدام از این تغییرات نشود، برداشتنش ضرورت طبی ندارد، مگر اینکه خود فرد به لحاظ زیبایی ظاهری دوست داشته باشد خالش برداشته شود.
بعضی از خالها ذاتاً بدخیم هستند و اغلب به مرحله بدی که میرسند مریض به پزشک مراجعه میکند، اگر آن خال برداشته نشود، قطعاً خطرناک است. خالهای بدخیم ویژگیهایی دارند که میتوان آنها را از سایر خالها تشخیص داد و با آزمایش تکه برداری آسیب شناسی میتوان متوجه بدخیمی خال شد.
بعضی از متخصصین معتقدند که برای برداشتن خال چه با ضرورت طبی و چه به خاطر زیبایی باید آزمایشهای آسیب شناسی و پاتولوژی روی خال صورت بگیرد. از لحاظ علمی و از نظر قانون طب، هر ضایعهای که از بدن برداشته شود، حتی اگر کاملاً خوشخیم باشد باید روی آن آزمایشهای آسیب شناسی صورت بگیرد. هرچند در حال حاضر برداشتن خالها به منظور زیبایی، در بیشتر موارد بدون هیچ آزمایشی صورت میگیرد و همه چیز به تشخیص پزشک از روی ظاهر خال بستگی دارد.