کلینیک فروردین
کلینیک پوست، مو، زیبایی و لیزرکلینیک فروردین
کلینیک پوست، مو، زیبایی و لیزرروش های برداشتن خال
برداشتن خال :
به سلول هایی که به طور نابجا در محلی غیر از محل اصلی و به تعداد زیاد تکثیر پیدا کرده و تجمع می یابند ، خال می گویند. در کل خال ها در جنس سلول سازنده با هم تفاوت دارند. اکثر خال ها از جنس سلول های ملانوسیت (رنگدانه ساز) هستند که در اثر تجمع آن ها بوجود می آیند. معمولا اندازه ای در حد یک نقطه یا چند سانتیمتر دارند. اغلب این خال ها عارضه ای ندارند و بی خطر هستند و فقط از جنبه زیبایی مورد اهمیت هستند.
روش های مختلفی برای برداشتن خال وجود دارد. هر کدام از این روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. شما باید هر روش را به دقت مورد بررسی قرار دهید تا متوجه شوید که کدام روش برای مورد مخصوص شما مناسب تر است.
هرچند درمان خال صورت و بدن فقط برای بیمارانی که مبتلا به عارضه‌ی ملانوم شده‌اند، ضروریست، با این حال بسیاری از مردم نیز اقدام به انجام این عمل می‌کنند. بسیاری از افرادی که علاقه‌ای به ظاهر این خال‌ها ندارند نیز خواهان برداشتن آنها هستند. برای افراد مبتلا به خالهای سرطانی، انجام جراحی، مؤثرترین روش درمان خال صورت خواهد بود. کسانی که با هدف افزایش زیبایی، خواهان برداشتن خال صورت خود هستند، علاوه بر انجام جراحی، از لیزر درمانی نیز می‌توانند استفاده کنند.
برداشتن خال صورت و بدن با روش های مختلفی قابل انجام است. وجود یک خال رنگی به‌خصوص روی صورت، برخی مواقع زیبایی صورت را دو چندان می‌کند اما گاهی مواقع بسیار ناراحت کننده است و باعث کاهش اعتماد به نفس افراد می گردد . امروزه برداشتن خال صورت و بدن ، شایع است و شاید در میان اقدامات زیبایی، یکی از پرطرفدارترین‌ها باشد.
اما نکته ای که شایان ذکر است این است که برداشتن خال صورت و بدن یا براساس ضرورت طبی صورت می‌گیرد و یا به خاطر زیبایی. برای درمان خال صورت در برخی از موارد با توجه به ضرورت پزشکی باید هرچه سریعتر با تشخیص پزشک نمونه برداری و بررسی پاتولوژیک شده و برداشته شوند.
علائم نگران کننده خال (در اینگونه موارد قبل از برداشتن خال صورت و بدن حتما باید نمونه برداری و بررسی سیتوپاتولژیک انجام شود) :
خال‌ها چگونه برداشته می‌شوند؟
از آنجا که ممکن است خال‌ها سرطانی شوند، پزشک معمولاً آنها را به دقت معاینه کرده و بایوپسی و آنالیز میکروسکوپی را روی آنها انجام می‌دهد. به همین منظور قسمت کوچکی از خال برداشته می‌شود. این خال با ابزاری که به سرعت قسمت کوچکی از خال را سوراخ کرده یا به وسیله قیچی یا قیچی جراحی کوچک بریده می‌شود. این بافت برای پاتولوژی به آزمایشگاه ارسال می‌شود. در صورتی که نتایج آزمایشگاهی نشان دهد که خال، طبیعی است، پزشک می‌تواند آن را بردارد.
روش‌های برداشتن خال :
تراشیدن :
این عمل برای خالهای سطحی خوش‌خیمی که در قاعده آنها یک ساقه مشخص وجود داشته باشد، استفاده می‌شود. در صورتی که این عمل به درستی انجام شود، هیچ گونه جای زخمی باقی نمی‌گذارد.
منجمد کردن :
ممکن است بعضی از متخصصان پوست تشخیص بدهند که خالهای شما باید از طریق منجمد کردن با نیتروژن مایع برداشته شود. وقتی که از این روش برای برداشتن خال استفاده شود، بافت خال به راحتی از بین می‌رود و خونریزی از جای آن هم خیلی کم خواهد بود. اما در عوض ممکن است به جای آن یک تاول تشکیل شود که به مرور زمان بهبود پیدا می‌کند و بعد از برطرف شدن تاول‌ها معمولاً جای زخم مشخصی بر روی پوست باقی نمی‌ماند.
سوزاندن :
اگر یک متخصص پوست به شما توصیه کرد که از روش سوزاندن برای برداشتن خالهای خود استفاده کنید، بهتر است نظر یک پزشک متخصص دیگر را نیز در این مورد جویا شوید. زیرا در اغلب موارد هیچ ضرورتی برای آنکه خود را در معرض خطرات این عمل قرار دهید، وجود ندارد. برای انجام این عمل، بافت خال به صورت لایه به لایه به وسیله یک سیم داغ سوزانده می‌شود. سوزاندن خال عمل دردناکی است، به ویژه بعد از آنکه اثر بی‌حسی موضعی برطرف می‌شود. همچنین عمل سوزاندن خال معمولاً باید در بیش از یک جلسه انجام شود. اما حرارت زیاد سیمی که در این عمل استفاده می‌شود، جای زخم را بلافاصله می‌بندد و بنابراین هیچ گونه خونریزی در محل خال وجود نداشته یا مقدار آن بسیار کم خواهد بود.
روش های برداشتن خال صورت و بدن با جراحی :
برش :
روش برش خال هم برای خالهای عادی و هم برای خالهای غیرعادی به کار برده می‌شود. (خال‌هایی که احتمال سرطانی شدن آنها بیشتر است تقریباً همیشه با این روش برداشته می‌شوند). غالباً به این روش، برش بیضوی گفته می‌شود زیرا خال و بافت اطراف و زیرین آن به شکل بیضی یا تخم‌مرغی برداشته می‌شوند. در این روش همه خال هم در روی پوست و هم در زیر پوست برداشته می‌شود. برای انجام این عمل ممکن است از یک تیغ جراحی کوچک استفاده شود یا برای کاهش خونریزی و تسریع فرایند بهبودی از لیزر استفاده شود. در صورتی که از تیغ استفاده شود. برای بستن شکاف ایجادشده از بخیه استفاده می‌شود. در صورتی که از لیزر برای برداشتن خال استفاده شود نیازی به بخیه نیست. پس از عمل محل درمان شده پانسمان می‌شود.
خارج سازی کامل تراشه ای :
روش خارج سازی کامل تراشه ای برای خال هایی مورد استفاده قرار می گیرد که از پوست بیرون زده اند. در این روش، پزشک در ناحیه مجاور خال از بیهوشی موضعی استفاده می کند و از چاقوی جراحی تیز و کوچک برای برش سطح خال و همسطح سازی آن با پوست مجاور استفاده می کند.
بیوپسی پانج :
روش بیوپسی پانج معمولا برای خال های پوستی کوچکتر مورد استفاده قرار می گیرد و شامل استفاده از یک دستگاه مخصوص برای پانچ قطعه مکعبی شکلی از پوست است.
برداشتن خال صورت و بدن با لیزر :
روش برداشتن خال با لیزر بیشتر
مناسب خال های صاف و قهوه ای یا سیاه رنگ است. برداشتن کامل خال معمولا بین
یک تا سه جلسه درمان نیاز دارد. معمولا، برداشتن خال با لیزر برای خال های
بسیار بزرگ یا خال هایی که از پوست بیرون زده اند مناسب نیست.
روش از
بین بردن خال با لیزر یکی از روش هایی است که عموما توصیه می شود. این روش
شامل استفاده از نور لیزر است که مستقیما به خال تابیده می شود تا آن را
گرم کند و در نهایت آن را بترکاند. این روش بدون درد است، در آن نیازی به
برش پوست یا بخیه نیست و از این رو خطر ایجاد جای زخم در آن کمتر است.
روش
برداشتن خال با لیزر برای بعضی از خال ها نسبت به خال های دیگر بیشتر
توصیه می شود. این روش برای خال های تازه بوجود آمده و همچنین خال هایی که
قطر کوچکی دارند و صاف هستند، بیشتر توصیه می شود. عموما این روش برای خال
های قدیمی یا خال های برجسته و برآمده چندان توصیه نمی شود. این روش برای
خال هایی که شکلی غیرمعمولی دارند و پیش از این پزشک آنها را معاینه نکرده
است توصیه نمی شود.
روش برداشتن خال صورت و بدن با لیزر به چه شکل صورت می گیرد؟
برای برداشتن خال
با لیزر در ابتدا محل مورد درمان به صورت موضعی بیحس می‌شود. سپس پیگمنت
های خال با این روش درمانی کاهش داده می‌شود. فرایند طبیعی بهبودی در بدن
همه پیگمنت ها را پاک می‌کند. دلمه زخمی که پس از برداشتن خال ایجاد می‌شود
در نهایت از بین می‌رود. پس از عمل، ناحیه درمان شده به مدت چند روز
تیره‌تر می‌شود. به هر حال، به راحتی با آرایش می‌توان آن را مخفی کرد.
پوست جدید زیر خال بسیار حساس و ملتهب است، بیماران باید حداقل به مدت 6
هفته از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کرده و در زمانی که بیرون
هستند از کرم ضد آفتاب استفاده کنند. این فرایند معمولاً بدون خطر و مطمئن
است و ریسک آن بسیار کم است (حدود 1 درصد) و شامل به جا ماندن اسکار
می‌شود. این که این فرایند دردناک باشد یا نباشد به آستانه تحمل درد بیمار
بستگی دارد. برخی از افراد در حین عمل احساسی مانند سوزن سوزنی شدن خفیف
دارند که مانند این است که یک نوار لاستیکی روی پوست آنها کشیده شود.
پس
از درمان، متوجه می شوید که ناحیه مورد نظر کمی قرمز رنگ شده است. در جایی
که خال پیش از این حضور داشته است یک پوست زخم ایجاد می شود. این پوست زخم
در نهایت پس از چند هفته می افتد. برای برداشتن کامل خال به چندین جلسه
لیزردرمانی نیاز است.
برداشتن خال صورت و بدن به روش طبیعی :
تنوعی از کرم ها و چسب های
طبیعی مخصوص برداشتن خال صورت و بدن در بازار موجود است و اغلب آنها حاوی
سرخ بن هستند سرخ بن یک گیاه دارویی جنگلی است که در شمال آمریکا و کانادا
رشد می کند. سرخ بن در پزشکی جایگزین به عنوان روشی طبیعی برای برداشتن خال
صورت و بدن برای چندین نسل مورد استفاده قرار گرفته است و اکنون برای مصرف
خانگی موجود است. این روش بسته به نوع محصولی که خریداری می کنید متغیر
است. در چسب سرخ بن، روش برداشتن خال به صورت زیر است:
چسب را بر روی
خال بمالید و آن را با یک بانداژ بپوشانید. این کار را به مدت سه روز انجام
دهید و هر بار قبل از مالیدن چسب باید ناحیه مورد نظر را با هیدروژن
پروکسید بشوئید. ناحیه انتهای خال ملتهب می شود و خال کم رنگ می شود و می
افتد.
عموما جای زخم کوچکی ایچاد می شود و آسیبی به بافت وارد نمی شود.
از آنجایی که در مورد اثر گیاه سرخ بن یا محلول های برداشتن خال طبیعی دیگر
اطلاعات کمی در دسترس است، از این روش برای برداشتن خال های که احتمال
سرطانی بودن آنها می رود، نباید استفاده کرد. در صورتی که فکر می کنید خالی
سرطانی دارید در مورد روش بیوپسی و درمان خال با جراحی با متخصص امراض پوستی مشورت کنید.
درمان جای زخم :
پس از انجام عمل برداشتن خال ممکن است شما نیاز داشته باشید که جای زخم به‌جامانده از این عمل جراحی را درمان کنید. برای این منظور می‌توان از روش‌های درمانی مانند درم ابریژن استفاده کرد. در این روش جراحی از یک ابزار دستی برقی که مانند دریل‌های دندانپزشکی است استفاده می‌شود. انتهای این ابزار یک قطعه ساینده مانند چرخ دندانه‌دار فلزی، الماس یا برس سیمی وصل می‌شود. پزشک این ابزار چرخشی را به آرامی روی سطحی که خال از روی آن برداشته شده می‌کشد تا بیرونی‌ترین لایه پوست برداشته شود و اسکار از بین برود.
چند نکته مهم :
برداشتن خال
تعریف خال :
خال که در اصطلاح پزشکی نووس نامیده می شود دسته هایی از سلول های رنگدانه دار هستند که به صورت نقاط تیره و کوچک پوست ظاهر می شود و در اندازه و رنگ های مختلف هستند. خال ها عموما بر روی صورت، دست، پا و نیم تنه ظاهر می شود، اما می توانند در هر جایی از بدن بوجود بیایند. اگر چه اغلب خال های پوستی بی ضرر و بی خطر هستند، در موارد نادر پیش سرطانی می شوند و باید با جراحی آنها را برطرف کرد. بعضی از بیماران ترجیح می دهند با استفاده از روش های برداشتن خال صورت و بدن به شکل طبیعی یا با جراحی یا با لیزر بنا به دلایل زیبایی، خال های خوش خیم خود را بردارند. خال های پوستی معمولا ظاهر تیره رنگ و یکپارچه ای دارند و اغلب از پوست بیرون زده اند. خال های غیرمعمولی معمولا نسبت به خال های معمولی بزرگ تر هستند و رنگ و لبه های نامنظمی دارند. این خال ها پیش سرطانی در نظر گرفته می شود و احتمال تبدیل آنها به سرطان پوست ملانوم نسبت به خال های معمولی بیشتر است.
انواع خال :
خال‌ها یکی از شایع‌‌ترین ضایعاتی هستند که ممکن است روی پوست یا حتی مخاط دیده شوند. این ضایعات را می‌توان به دو دسته کلی «خالهای اکتسابی» و «خالهای مادرزادی» تقسیم‌بندی کرد. اغلب خال‌ها از نوع اکتسابی هستند و خالهای مادرزادی درصد کمتری را شامل می‌شوند. خال‌ها را می‌توان براساس رنگ، اندازه و منشأ آنها نیز تقسیم‌بندی کرد. برای مثال بعضی خال‌ها از لایه‌های بالاتر پوست منشأ می‌گیرند و سطحی‌تر هستند اما بعضی دیگر از لایه‌های عمقی‌تر پوست منشأ می‌گیرند و برجسته‌تر هستند که در عوام خال گوشتی نامیده می‌شوند. بعضی ضایعات نیز شبیه خالهای گوشتی هستند درحالی که واقعا خال نیستند و تنها پزشک می‌تواند این موضوع را تشخیص دهد. خالهای اکتسابی معمولا زمینه ژنتیک دارند و افراد سفید پوست بیشتر دچار آن می‌شوند. این خال‌ها اغلب از دوران کودکی و بلوغ تا حدود ۳۵ سالگی ظاهر می شوند.
برداشتن خال از نظر زیبایی و طبی :
عده‌ای قادر به تحمل خال‌هایی که زیبایی‌شان را تهدید می‌کند، نیستند و در نتیجه تصمیم به برداشتن خال‌هایشان می‌گیرند. برداشتن خال یا براساس ضرورت طبی و یا به خاطر زیبایی صورت می‌گیرد. یکسری خال‌ها هستند که با تشخیص پزشک باید برداشته شوند. خال‌هایی که به طور ناگهانی دچار تغییراتی مثل پیدا کردن حاشیه نامنظم، نامنظم شدن رنگ خال، پیدا کردن حاشیه غیر قرینه، خارش، التهاب، خونریزی و ... شوند، باید تحت نظر پزشک و با انجام آزمایش‌های لازم در این زمینه برداشته شوند. اما در حالت عادی اگر خال دچار هیچکدام از این تغییرات نشود، برداشتنش ضرورت طبی ندارد، مگر این‌که خود فرد به لحاظ زیبایی ظاهری دوست داشته باشد خالش برداشته شود.
بعضی از خال‌ها ذاتاً بدخیم هستند و اغلب به مرحله بدی که میرسند مریض به پزشک مراجعه می‌کند، اگر آن خال برداشته نشود، قطعاً خطرناک است. خالهای بدخیم ویژگی‌هایی دارند که می‌توان آنها را از سایر خال‌ها تشخیص داد و با آزمایش تکه برداری آسیب شناسی می‌توان متوجه بدخیمی خال شد.
بعضی از متخصصین معتقدند که برای برداشتن خال چه با ضرورت طبی و چه به خاطر زیبایی باید آزمایش‌های آسیب شناسی و پاتولوژی روی خال صورت بگیرد. از لحاظ علمی و از نظر قانون طب، هر ضایعه‌ای که از بدن برداشته شود، حتی اگر کاملاً خوشخیم باشد باید روی آن آزمایش‌های آسیب شناسی صورت بگیرد. هرچند در حال حاضر برداشتن خال‌ها به منظور زیبایی، در بیشتر موارد بدون هیچ آزمایشی صورت می‌گیرد و همه چیز به تشخیص پزشک از روی ظاهر خال بستگی دارد.
